Բոլոր մանուկները իւրայատուկ մտածելակերպեր ու ըմբռնելու ձեւեր ունին։ Անոնց դատողութիւնները եւ գաղափարները կ՚ուրուագծուին որպէս մտային պղպջակներ։ Այս պղպջակները պէսպէս կտրուածք կ՚ունենան։ Մէկը եռանկիւն կ՚ըլլայ, միւսը՝ կլոր, ուրիշ մը՝ հնգանկիւն կամ ուղղանկիւն։ Բազմատեսակ այս պղպջակները իրենց բազմատեսակ գոյներով անձնայատուկ կ՚ըլլան ու մանուկին եզականութիւն կը շնորհեն։
Իսկ ի՞նչ կ՚ընէ կրթական համակարգը։ Ուսուցիչ մը, մկրատ մը եւ վրձին մը ձեռքը՝ կը սկսի այս բոլոր պղպջակները բռնաբար քառակուսիի վերածել ու բոլորը նոյն գոյնով ներկել։ Կը կործանի եզականութիւնը։ Շատ ցաւալի է։
Այսօր ընկերուհիիս հետ կը խօսէինք մեր անձնական դպրոցական փորձառութիւններուն մասին։ Որքան խօսեցանք, այդքան ապշեցանք ու ջղայնացանք, որովհետեւ անդրադարձանք, թէ ունեցեր էինք ուսուցիչներ, որոնք վնասեր էին նաեւ մեր ուրոյն պղպջակները։ Սակայն բախտաւոր էինք, քանի որ մեր ծնողքը անտեսանելի խաւով մը պաշտպաներ էր մեր մտային սեփականութիւնները։
Հետզհետէ նկատեցինք, որ մեր փոքր տարիքով հանդերձ, որքա՜ն մեծ ազդեցութիւն ձգած էր ուսուցիչի մը անզգայ կատակը, անտարբերութիւնը կամ տգիտութիւնը։ Նշմարեցինք նաեւ, որ այս վերաբերմունքը սաստիկ տպաւորած է մեզ ու ցայսօր ունի հետեւանքներ։
Երբեմն ուսուցիչներ չեն մտածեր իրենց վարմունքին կամ խօսածներուն մասին, յատկապէս եթէ դիմացինը «պզտիկ» է ու կը կարծեն, թէ հետեւանք մը չ՚ունենար այս բոլորը։
Մինչդեռ այդ մանուկը, իր ամբողջ կեանքին ընթացքին կամ կ՚ըլլայ այդ ուսուցիչներուն պէս ու վնաս կը հասցնէ ուրիշներուն, կամ ալ կը պայքարի իր ուսուցիչներուն պէս չըլլալու համար։
Կեանքը գոյնզգոյն ու բազմազան պղպջակներով է գեղեցիկ ❤️
