Ի՞նչ է սահման։ Յաճախ կ՚ըսենք՝ «ամէն բան չափ ու սահման ունի»։ Ինչո՞ւ։ Ո՞վ կը սահմանէ զանոնք, մտածա՞ծ էք երբեք։
Մտազբաղ եմ քանի օրէ ի վեր։ Սահման։ Ես ինչպէ՞ս կը բնորոշեմ սահմաններս։
Տարօրինակ է։ Այս աներեւելի գիծերը կը կազմեն յարաբերութեան մը կմախքը։ Անձերու նկարագիրներէն կ՚ազդուին, միջավայրով կը ձեւակերպուին եւ խօսքով մարմին կը գտնեն։ Բայց, որքա՞ն ճիշդ է երկու շունչերու միջեւ գծել սահման մը։ Չեմ գիտեր։
Միայն գիտեմ մէկ բան։ Ես անձնապէս կը սիրեմ պատեր հիւսել եւ սահմաններս յստակ դիրքաւորել։ Պատերուս շնորհիւ ապահով կը զգամ ու չեմ յանդգնիր ուրիշի սահմաններուն մօտենալ։ Նկարագիր է։
Եթէ նայինք մեծ նկարին ու մտածենք՝ թէ ո՞վ այսքան կը սահմանէ մեզ, վերջաւորութեան կը տեսնենք, որ սահմանողը եւ սահմանուողը նորէն մենք ենք։
Շունչ մը առնեմ։ Լոյս մը ծագեցաւ։ Ուրեմն, թէ ե՛ս կը սահմանեմ զիս եւ թէ ե՛ս կը պայքարիմ սահմաններու դէմ։ Արտասովոր։
Սահմանը կը զետեղուի առնուազն երկու առումներու միջեւ, այնպէս չէ՞։ Հոս կը տեսնենք, թէ հեղինակը նախ ինքը իր հետ ինկած է սահմաններու մէջ՝ անլուծելի։
Միտքը դուք քաղեցէ՛ք ու հեղինակին նման մի՛ ըլլաք։ Հոգին սահմանելով կ՚անշնչացնէք անոր զօրութիւնը։ Մի՛ կորսնցնէք ձեր հոգիին ուժը։
Ես ալ երթամ ու զբաղիմ հեղինակին սահմաններով։
No comments:
Post a Comment